2e week reis naar en door Zuid Afrika

Van Kaap (= Noordkaap 2012) naar Kaap (=Kaap de Goede Hoop 2014)

Maandag 13 oktober - Vanmorgen vroeg in Woudbourne Camping (The Heads – Knysna) begonnen met regen, én een beetje zwemmen in een zwembadje. Heerlijk relaxed.

Terug naar Knysna en op weg naar Storms River via de N2 eerst Plettenberg Bay aldaar gezocht naar spar en inkopen gedaan voor 3 dagen rust bij Storm River. Gezocht naar blokjes voor het chemisch toilet en niet gevonden ook niet bij winkels onderweg (armoedig). Tol betaald op het moment dat de N2 het Tsitsikamma Park inreden, na alle werkzaamheden onderweg waarbij wel tientallen mensen met vlaggen langs de weg stonden om het verkeer rustig te manen en te waarschuwen (natuurlijk zwarte mensen), was de tolweg een mooie weg. Gelukkig de afslag naar de camping gevonden en ingereden, doorgang geen probleem al moesten we bij de receptie toch nog eens extra betalen voor de toegang tot het park. Maar aangekomen op onze camping plek een verademing, behalve dat we tussen 2 andere medecampeerders staan, wat we tot nu toe helemaal niet gehad hebben.

Mooi gezicht – en dat zullen Lotte en Pieter kunnen beamen – hoe de zee stuk slaat op de rotsen vlak voor ons gezicht. Na een beetje lezen en wat dutten hebben we de wandeling naar het restaurant gemaakt – the Mouth van Storms River Valley – waar we morgen kunnen gaan wandelen en wellicht kanoën met een gids en in een groepje. Heerlijk gegeten en zo wordt het dan toch bijna echt vakantie.

Een meneer terplekke die ons aansprak over de wandeling (en op z’n vrouw stond te wachten) meldde dat we ’s morgens bijtijds moesten wandelen anders kwamen er busladingen dagtoeristen aan. Leuke man,  wist ook over Friesland en “boerenkaas”. De bedienster aan tafel kon ons te woord staan in het Afrikaans, uiteraard begon ze in het Engels en van huis uit sprak ze Khosa (geloof ik, met klik-geluiden). Leuke kontakten. Helaas kan ik dit nu niet uploaden, want de internetverbinding is te zwak – in het restaurant sprak ik een Duitser aan die aan tafel druk zat te internetten omdat bij hem in de cabin het signaal ook te zwak was. Wellicht morgen eens uitproberen.

Km: 59563 – 59665 = 102

Van 10:30 – 14:00 op de campingplek aan de koffie/lunch

Dinsdag 14 oktober – vanmorgen dus vroeg opgestaan om te gaan wandelen voor de hordes dagjestoeristen. Dat laatste valt mee, maar we hebben wel lekker rustig, alleen zwaar voor de benen gewandeld over een houten pad met veel traptreden naar de hangbrug (zie foto’s) over de Storms River Mouth. We zijn de brug zelfs overgestoken en zijn omhoog geklommen (nog steiler en hoger) naar een Lookout Point. Daarvoor kwamen we een bankje tegen en toen was het ineens genoeg. Bijkomen en genieten van uitzicht en hoogte (…. ahum) en voorbereiden op de afdaling. Dan kijk je naar beneden en zie je de hoogte, nou het ging wel langzamer en absoluut voorzichtiger, maar we hebben er behalve spierpijn geen last van gehad. Eenmaal benden afgesproken voor het kayakken morgenochtend. Nu lekker bij de camper in de zon en helaas in de toch wel stevige wind – maar het is niet koud.

Weer even wat mail kunnen binnenhalen van Gmail en gek genoeg ook documenten van google drive, maar het signaal blijft hier te zwak om meer te ontvangen. Niet leuk is het meer, zelfs bij de receptie lukt het niet. Uiteindelijk heb ik een tijdje onder de zender van SanParks4 gezeten en nog geen maximaal signaal en alleen website van google en sanparks. Via het forum daar een vraag over gesteld.

Ben gaan wandelen naar de zee, via alle rotsen (sommige zo scherp als een mes) en toen wilde ik snel over twee rotsen stappen en zag ineens een bruin lichaam daar liggen, ik schrok sprong opzij en dat beestje ook, een zeehond, blaffen van nijd en hup het (ondiepe) water in. Later bij de borrel kwam er opeens heel rustig een ree’tje aangelopen en ging rustig grazen tussen alle (brutale) dassies door.

Woensdag 15 oktober – voor vadaag hadden we afgesproken te gaan kanoën.

Dat werd officieel Kayak & Lilo, ’s morgens om 9:30 verzamelen met ee gropeje van 12 allemaal jongere mensen gingen we mee met 4 gidsen. De zee was iets te ruw dus we konden niet vanaf het strandje weg, maar eerst een wandeling gemaakt in onze wetsuits met reddinsvest over een 2-tal kleine “suspension”bridges naar een punt waar we via de rotsen naar de Kayaks moesten klimmen. Dat was enge ervaring 1. Toen de kayaks in, dat ging allemaal wat provisorisch, maar de gidsen waren er niet voor niets – ook niet tijdens het klimmen – veel hulp gekregen. Bij de wandeling (over een houten plankieren pad) kregen we nog wat uitleg over de soorten bomen, mn de yellowboom en de houtkap die hier vroeger had plaats gevonden. Met z’n 2’en in een kayak en peddelen maar langs de metershoge steile rotsen, naar een plek waar we eruit gingen vanwege rotsen. Onderweg nog wat uitleg gekregen over een plek voor vleermuizen, diverse verkleuringen en waardoor – heel leuk. Na de rotsen verder met de lilo, een ligbed – dus werden we nat! Ook daarmee konden we niet zo ver vanwege rotsen en toen wat zwemmen en nog wat klimmen etc.

Op de terugweg vlakbij de overstap naar de kayak konden we als we durfden van een uitstekende rots afspringen (enge ervaring 2) Uiteindelijk heb ik dat ook gedaan, dacht dat het niet zo hoog was, maar m’n hart ging aardig tekeer. Terug nog een stukje kayakken en weer klimmen voordat we bij het wandelpad kwamen : enge ervaring 3. Toen rustig terug en leuk gebabbeld met een van de gidsen, allemaal erg jonge knullen – leuk. Dat was uiteindelijk en alles bij elkaar een spannende en leuke ervaring.

Op terugweg naar camper kregen we als toetje nog wat walvissen te zien. Overigens hebben we van de gidsen (paparazzi) erg veel foto’s gekregen. Zij maakten veel foto’s van onze groep met een “onderwatercamera” en dat werd op een dvd gebrand en die kon je na afloop kopen – zie onze foto’s.

Terug in de camper bleek dat bij elkaar toch wel een aardige inspanning te zijn geweest en hebben we heerlijk gerust, straks even eten in het restaurant want morgen vroeg op naar Addo.

Donderdag 16 oktober - 

’s morgens bijtijds op en om 9:00 uur in de regen vertrokken, gezien de hoeveelheid km’ers zou dat een dag van autorijden worden. Om op te schieten hebben we een groot gedeelte over de N2 gereden in de stromende en dat ging prima en snel, gewoon een goede snelweg. Overigens een erg mooie omgeving, soms vlak langs zee en steeds uitzicht op grote heuvels (of als je wilt hele groene maar kleine bergen) met een erg breed uitlopende vallei ervoor. Dan de afslag naar Uitenhage(R334), dat werd weer een mindere weg, kuilen, smal en geen echte vluchtstrook. Uitenhage zelf (met veel industrie) was een kwestie van dwalen voordat we eruit kwamen. En wat was die plaats groot, tegelijkertijd leek het wel één groot township, walgelijk en deprimerend om te zien. Moeilijk want je vergelijkt alles met je eigen standaard (vanuit Nederland) en eigenlijk moet je dat niet doen, maar ja … een mens eigen …

Uiteindelijk in Addo aangekomen via weer een paar dorpjes waar de armoede en troep en vuilnis langs de weg vanaf droop. Addo zelf is – voor zover wij het gezien hebben net zo township-achtig als het vorige dorp. Enfin, we konden er nog wat boodschappen doen in een supermarkt met weinig sortering, maar toch weer een aparte en goede afdeling met “eigen” bakker/slager. Na de aanwijzingen van de eigenaar van de camping/b&b gevolgd te hebben kwamen we op de Valentine Road met alleen maar gaten en kuilen en nauwelijks asfalt. Via een intercom konden we een zeer afgesloten terrein op en kwamen we in een mooie tuin bij de fam Whisttle. Waarschijnlijk een Britse achtergrond want de lady liep er erg netjes bij en praatte ook zeer alsof ze een goede daad deed, maar was verder zeer vriendelijk. Voorzieningen zijn ok inclusief redelijke wifi bij het huis, een redelijke camping/oud-engels aandoende B&B.

We waren door dat opgeslotene en de township-ervaring gecombineerd met de duidelijk andere begroeiing dan aan de kust (dor, droog, rotsachtige ondergrond, geen bomen, alleen maar cactusachtige struiken) allebei een beetje aangeslagen. Zijn samen maar even gaan wandelen nadat we een key kregen om de poort te openen en weer vrijheid hadden, en liepen toen al pratende over onze zichtbare ervaringen en emoties een aantal grote (waarschijnlijk) citrus kwekerijen langs met toch behoorlijke bomen. En dat kon daar groeien door een bijna aan het oog onttrokken irrigatiekanalen systeem waardoor elke plant kon worden besproeid, dus toch een weelderige omgeving (waarschijnlijk ook economisch gezien).

Morgen met een guided tour door Addo & Schotia (een “prive”park) Nat Park inclusief lunch en braai/diner en we worden opgehaald en gebracht tot voor de deur, we zijn benieuwd naar de grote vijf – leeuw, olifant, giraf(?), …..

Km: 59902 – 59665 = 237 km

Vrijdag 17 oktober – tour door Addo en Schotia, georganiseerd door Schotia, ze zijn ons zelfs komen ophalen (10.00 uur) en ’s avonds weer terug brengen.(22.00uur) Een luxe en achteraf gezien een noodzaak – als ik of Marjanne zelf door de parken had gereden dan hadden we veel minder kunnen zien. Overigens het tweede park was alleen met een guided tour in een open jeep met gids. Lunch en diner waren ook geregeld.

Toen alle deelnemers waren opgehaald gingen we naar Addo. We rijden in een Mercedes bus waar 4 rijen stoelen in passen en 16 personen. Wij zijn met z’n 14-en. De bus is dicht maar de raampjes kunnen open schuiven voor het maken van foto’s. In de bus 2 Fransen, 5 Duitsers, 3 Zweden, 2 Zuid-Afrikaners en wij tweeën.

Eerst een stop bij de ingang voor souvenirs en toilet. Daarna het park in. Van te voren gewaarschuwd dat het best moeilijk zou kunnen zijn om de olifanten te vinden want na alle regen konden ze best tussen de bosjes blijven.

Wat een geluk dat we na een kwartiertje rijden al de eerste dikhuiden zagen! Geweldig wat een beesten zomaar op en langs de weg. Even verderop een heel stel, een hele familie. Olifanten van verschillende leeftijden en ook een baby van een week of 6!!!! Klik, klik, klik van alle camera’s.

Toen nog doorgereden naar een hoge heuvel voor een wijde blik. Onderweg nog mestkevers gezien en wrattenzwijnen. OP de heuvel een duizend poot wel 12 cm lang en heel veel pootjes. Even op mijn hand gevoeld, heel zacht maar toen ik mijn hand zachtjes wegtrok voelde ik een soort haakjes. Zo houdt hij zich dus vast aan minder vlak terrein.

Nu op naar het andere park. Eerst weer de winkel en plaspauze. Nu een lange rit richting Schotia. Vlak bij eerst een lunch gegeten. Het is ondertussen 14.30 uur.

Schotia ligt hoog en is schaarser begroeid, opener dan Addo, de dieren zijn daardoor beter te zien.

Bij Schotia aangekomen eerst de administratieve handelingen verrichten (betalen en inschrijven). Dan thee of koffie en om 15.00 uur vertrek naar het park. We zitten in open jeeps! Gelukkig kregen we gevoerde regencape ’s want het park ligt hoog en in de wind die hier behoorlijk guur is. Het is een privépark met veel dieren. AL gauw zien we de eerste antilopen en van allerlei hertachtigen. Ook de gnoe en olifanten. Toen op zoek naar de giraffen en die vonden we in een hoger gelegen deel, vader moeder en een kleintje van 2,5 maand. Allemaal knabbelend aan boomtoppen ieder op zijn eigen hoogte. De bomen die ze lekker vinden hebben stekels van 2 tot wel 7 cm. De giraffen eten alleen de zachte topjes van de takken. Hier ook een zebra en weer veel “springers”.

Thee en koffie en later ook het diner werd geserveerd in een soort kraal, gelukkig met een hek erom heen. Net buiten het hek was een poel met daarin 2 nijlpaarden doezelend (eten pas na zonsondegang) en op de kant 2 krokodillen. Ogenschijnlijk beetje suffe dieren maar loei gevaarlijk. Ook leuk te zien waren de nesten van vogels die als ballonnetjes in de bomen hingen. De vogels kropen er van de onderkant in.

Een mangoest gezien een soort grote hermelijn.

Na de thee op zoek naar de neushoorns. Ook hier hadden we geluk. Na dagen niet gezien te zijn geweest troffen we ze en waren ze ook nog in een goed humeur. Prachtige beesten!! Eén en al kracht en massa, echt een tank. Helaas hadden stropers de hoorn afgezaagd een aantal jaren geleden. Ze begonnen al weer te groeien. Vaak doden stropers de dieren voor de hoorn dus voelde de mensen van Schotia zich nog gelukkig met levende maar mismaakte dieren.

Bij de kraal aangekomen begonnen de nijlpaarden zich te roeren. Beetje uitrekken en gapen, beetje rondzwemmen en veel herrie maken, een soort loeien. Later zullen we ze proberen te zoeken als ze grazen. Dat mislukte echter, ze waren in het donker niet meer te vinden.

In de kraal waren houtvuren aangelegd en iedereen was daar blij mee. Na een dag geschud te zijn geweest, zittend in de auto’s met een gure wind en nu zonder zon waren we behoorlijk koud geworden. Wijntje erbij en even rustig praten met elkaar.

Het diner was voor ons klaar gemaakt en werd door de gidsen opgeschept. Koedoeragout, kip, rijst, een aardappel, een kumquat (soort pompoen) en gegratineerde groenten. Prima te eten en nog een toetje malvetaart met custard en slagroom.

Bekijk de foto's maar eens in ons fotoalbum.

Zaterdag 18 oktober – vandaag stond in het teken van het rijden door de Karoo, een klein stukje Groote Karoo en een deel Kleine Karoo.

Grote open vlakten die er nu groenig uitzien maar met de warmte die we vandaag voelde kunnen we ons voorstellen hoe dor, droog en grauw het er in de zomer uitziet. Er lopen hier veel schapen rond die met krulletjes voor de mohair. Lusten schijnbaar ook struikjes en dorre takken. Nu ook veel lammetjes. Ook “antidiscriminatie schapen” witte met zwarte kop.

Op de weg een slang gezien, konden er net omheen rijden. Ook aapjes zelfs één met jong. Helaas geen foto. Ze waren zilvergrijs met zwarte haren rond de kop. Gek om dat zomaar in het wild te zien. Ook antilopen met jongen.

Op het moment bloeien er ook bloemen. Soms klein, soms groot zoals van de cactus. De dorre vlakte lijkt soms net een heideveld met paarse bloemen. Ook Suzanne met de mooie ogen in het wild en bougainville (in de tuin van de camping). Alle soorten vetplanten die moeizaam bij ons in de vensterbank groeien zijn hier groot en prachtig. Yuca’s in bloei lijken wel bomen.

Als je hier woont, zal je veel op jezelf zijn aangewezen. Je buurman woont een stoffige 5, 10 of 20 km verderop. In de winkels zijn er ook weinig kleine verpakkingen. Meel, suiker etc. allemaal per meerdere kilo’s.

In de kleine dorpjes bijna geen verse groenten behalve pompoen en wortels (heeft iedereen een moestuin?). Ook brood is moeilijk te krijgen. Dat wat ze verkopen is een klef soort kingkorn wat niet lekker smaakt. Crackers zijn er gelukkig wel.

In de grotere plaatsen zijn grote supermarkten met van alles en nog wat. Hier moet je inkopen doen voor de tijd in de Bush.

Aangekomen in Oudshoorn bij Kleinplaas kamperen. Hier zwembadje en alle fasciliteiten.

Op zich is zo’n dorre grote “vlakte” wel een fraai en apart gezicht, maar ik vond het saai en zeker eentonig er door te rijden.

Km: 60297 – 59902 = 395 km

Zondag 19 oktober –

Redelijk op tijd op. De jongelui (een groep tieners 16-18 jaar) zijn al in alle vroegte op kousenvoeten vertrokken. Daar kunnen onze kinderen nog een voorbeeld aan nemen!!

Om 10 uur gegeten, gedronken en betaald wegwezen naar de Cangoo Caves. Grotten die zijn ontstaan doordat de waterspiegel in de loop der eeuwen zakte. Kalksteen loste op door het doorsijpelende water en toen het water zakte ontstonden er holten. Dat alles duizenden jaren geleden. Altijd weer goed om wat te leren en te ontdekken over het ontstaan en evolueren van de mens.

Hierna gereden naar een waterval. Stukje dirtroad wat op het laatst wel erg moeizaam ging. Vergeleken met de vele watervallen op onze reis naar de Noordkaap stelde het niet veel voor  maar water is hier een schaars goedje en uit dat oogpunt is het wel bijzonder.

Hierna onze weg vervolgd naar Calitzdorp via een binnen weg. Schildpad gezien en op de foto gezet. Het was een landschildpad. Stuk geasfalteerd en een stuk dirtroad maar goed te berijden. De Swartbergpas maar niet genomen daar deze niet toegankelijk is voor “zwaar” verkeer. We kunnen nu aardig links rijden maar we moeten het noodlot maar niet tarten.

De valleien die tussen de Swartbergen en de kleine karoobergen ….. liggen zijn prachtig en weelderig van het groen. Hier wel beekjes en riviertjes. In de zomer nog??

Bij een galerie stilgehouden en binnen gekeken. Mooie foto’s maar niet super, Hier het advies gekregen om naar Ladismidt door te rijden. Mooie weg langs rode bergen. In Ladismidt een camping gevonden bij de plaas La Roux. Alle huizen in een vierkant gebouwd met een prachtige binnenplaats. Daar achter een tuin waar we verblijven. In het dorp gegeten.  Een lange dag en nu moe naar bed.

Hier gaan de mensen vroeg naar bed en zijn ook vroeg uit de veren. Ook wij liggen er vaak al om 21.00 uur in.

Km: 60497 – 60297 = 200 km

Maandag 20 oktober – vandaag een rit naar Montagu, maar we wilden eigenlijk niet over snelwegen, dus kozen we voor de dirt roads. Vanuit Ladismith richting Laingsbourg op een splitsing links aanhouden en dan maar dirt roads volgen. Het was natuurlijk erg rustig – we hebben maar 4 auto’s gezien en wel 3 wegwerkzaamheden (? Aan dirt roads?).

De omgeving varieerde wel. Het ene moment zitten we midden tussen de bergen en het volgende moment strekt zich een enorme vlakte voor ons uit. Dat dan wel op hoogte. Zo dachten we een lange weg te moeten rijden door zo’n vlakte. Gaan we ineens een kloof in naar beneden om er na een tijdje met mooi landschap weer uit te komen. Verrassend dat blijft het.

Onderweg een hartebees gezien echt in het wild. Konden nog net zijn billen op de foto zetten want hij nam wel de benen. Ook reden we langs een natuurpark en zagen apen in een groep, ook met kleintjes op de rug. Bleven natuurlijk ook niet poseren, helaas geen plaatje. Een dassie en struisvogels (in het wild of waren deze toch van een boer die ze later bij elkaar jaagt?) ook een roofvogel op een paal. Verder stak er nog iets over …. Een mangoes? Niet zo groot als een vos en met een lange pluizige staart. Dit zoeken we op.

Vele beekjes overgestoken bijna allemaal opgedroogd. Met de camper mochten we beslist niet door water heenrijden maar toch maar een paar keer gedaan. Was niet dieper dan een plas. De planten waren waarschijnlijk voor hier erg groen. Wij vonden het toch erg dor en droog. Vragen onszelf af hoe dat in de zomer is? Wij vonden het warm zeker in de zon, maar het is pas lente……

De Zwartbergpas mogen we niet rijden maar we hebben genoeg bochten en haarspelden gedaan. Als toetje de Oubergpas om draaierig van te worden en behoorlijk stijl. Eenmaal in Montagu waren we het zat en blij naar een camping te kunnen. Dit keer zonder stroom het “De Bos Farm Guesthouse” , staan hier bijna alleen, dus heerlijk rustig.

Nog een wandelingetje door het dorp gedaan. Van de mevrouw van de VVV een plattegrond gekregen met alle bezienswaardigheden. Helaas is het maandag en bijna alles dicht.

Bij de Spar struisvogelbiefstuk gehaald want dat was er in Oudshoorn bij ingeschoten. Heerlijk met wat sla en een wijntje vooraf, dit is vakantie.

Nu is het donker en gaan we lekker naar bed 20.40 uur (ook vakantie)

Km: 60619-60297 = 322 km

 

Dinsdag 21 oktober – ’s morgens bijtijds weg en dat lukte. Niet zo veel bijzonders vandaag, eigenlijk alleen maar rijden naar Somerset, maar wel een beetje binnendoor. Gelukkig was er onderweg nog wel het één en ander te zien. We zijn even uitgestapt in een dorpje en rondgelopen – ook niet veel bijzonders, leuk zoals de bomen versierd waren. Onderweg verder een meer (“Sonderend”) tegen gekomen waar zeker geroeid zou kunnen worden, nu nog een roeivereniging hier. Zeer bijtijds bij Hans gearriveerd en toen maar even naar het strand geweest in Strand. Lekker met de voeten in het water en een beetje slenteren langs de vloedlijn. Bij Hans al snel in het zwembad geplompt en wat opgefrist.

Dat was een soort “thuis” komen.

Km: 60840 – 60619 = 221 km

Woensdag 22 oktober – na het ergometeren de camper teruggebracht en boodschappen gedaan in een zeer groot centrum van Somerset. Het terugbrengen ging prima en de “schade” die we hebben gehad werd door Kea vergoedt met een klein bedrag, prima geste.

De lunch weer genuttigd in Hook, Line & Sinker – wat een heerlijk eten, al valt het wel zwaar zo tussen de middag. Daarna de rest van de dag rustig bijkomen.

Wat we de rest van de vakantie hier gaan doen, weten we nog niet al dragen Hans en Mariëtte erg veel leuke dingen aan. We zien wel.

 

positie 16
positie 17