Reis naar de Noordkaap door Hans en Marjanne 2012

Week 4 6 juli t/m 12 juli

Vrijdag 6 juli

Na een nachtje lekker slapen, al was het in de rij voor de pont is Hans gaan hardlopen in de regen. Was het gisteren mooi zonnig nue is het koud en nat. In de nacht en ochtend was het pleintje waar we moesten wachten voor de boot weer helemaal volgelopen. Ik voel me niet zo lekker (buikpijn) en tutter wat rond. Om iets voor elven komt het veer en na een snelle ontscheping begint het passen en meten om alle wachtende in te laden. Vlak voordat de boot aankwam, kwamen er ook nog 3 Spaanse bussen aan. Deze moesten ook mee en hadden gereserveerd wat kon voor groepen.

Gelukkig werden wij en onze Nederlandse buren als eerste aangewezen om mee te gaan. Eerst fietsen en motoren en de inhoud van de bussen. Toen de personen auto’s in het lage deel aan de zijkant en daarna de 2 campers. Hierna de bussen en op aanwijzingen van het personeel één voor één de volgende auto’s. Vriendelijk personeel met goede aanwijzingen en met een tussenruimte van 30 cm parkeren.

Helaas bleven ook nu 2 campers achter voor de volgende afvaart.

Na 1,5 uur varen kwamen we aan in Adenes. Besloten om niet het plaatsje te bekijken maar direct langs de noordwestkust van Andøya te gaan rijden (niet de doorgaande rode maar een wit weggetje).

Het eiland heeft hoge bergen maar hier is het landschap uitgestrekt en met uitlopers in zee met hier en daar een strandje. Veel agrarische activiteiten. Al snel gestopt voor een late lunch.

Bij Risøyhamn weer op de 82 verder gereden naar Sortland over de hoge brug.

Verder over de 820 tot aan de Annfjerden en een wit weggetje naar Sandset. Het weer is intussen beter geworden en met een zonnetje de prachtige grillige fjorden bekeken.

Na een snelle hap rust.

KM 167405 (dagafstand : 145 km)

én de afstand over water van Gryllefjord naar Andenes.

Zaterdag 7 juli

Vanmorgen om 8.30 uur wakker geworden met een zonnetje bij het vervallen veer bij Sandset. Heel rustig gestart en pas ver na de koffie gaan rijden(12.05 uur). Hans heeft wat zitten snijden en we hebben nog een klein wasje gedaan en ik heb wat gelezen. Ben nog niet helemaal fit.

Eerst een stukje terug gereden en toen de afslag naar Holstad, wit weggetje op de kaart en prachtig en…. goed geasfalteerd.

Weinig rechtdoor rijden in Noorwegen dus niet zitten suffen. In Holmstad afgeslagen naar Sortland de 82. Toen een prachtige brug met bocht bij Storkmarknes en direct daarna via het centrum naar de fietsroute naar het veer van Melbu. Heel mooi en rustig met prachtig weer. Opvallend dat het land waar mogelijk is gecultiveerd en bijna overal mensen wonen. Ook veel vakantiewoningen maar dat onderscheid is niet altijd te zien.

Na deze omzwerving met de boot mee naar Fiskebøl.

Ook hier direct weer rechts langs de westkust een smalle weg. Hier wel drukker misschien wel omdat er ook 2 campings aan deze weg zijn.

Het landschap is afwisselend. Soms dicht langs het water, dan weer verder er vanaf met veel weiland en/of wetland. Ook moet er af en toe geklommen worden en worden we weer een beetje het binnenland in geleid. Ook af en toe “witte” strandjes. Uiteindelijk vonden we de campings niet geweldig. De eerste wel maar de mooie plek had geen stroom en we vonden dat we dan net zo goed “wild” konden gaan staan. Dat was nog wel even zoeken. De weg leidde al weer terug naar de E10 tussen 2 bergen door voordat er een plaatsje was dat niet privé was.

Hier gegeten beetje rondgezworven, verslag schrijven en slapen. Morgen verder de Lofoten bezichtigen en kijken of we nog een nachtje overblijven of al het veer nemen naar Bodø.

KM : 167553 (dagafstand: 148 km)

En de afstand over water van Melbu naar Fiskebøl

Zondag 8 juli 2012.

Met mooi weer wakker.

Besloten om snel te douchen (wat een hele opgave is in ons minidoucheje) en op tijd op pad te gaan.

Om 09.35 reden we weg. Onderweg te Svolvær een houten kerk bekeken maar deze was nog niet open dus bleef het bij de buitenkant.

Van de E10 afgeslagen naar de 816 om Henningsvær te bekijken. De weg erheen was smal en zeer bochtig met zeer veel uitwijkplaatsen. Iedere bocht had weer een verrassing in petto.

Het plaatsje zelf was leuk apart en zeer de moeite waard. Huizen op lange palen in het water aan de ene kant en tegen de rots aan de andere kant om het getij te kunnen opvangen. Bootjes, zon, lekkere koffie met wafel kortom een heerlijke zondagochtend.

Na een wandeling heen en weer langs de haven wat gegeten en weer de 8 km lange weg terug naar de E10.

Verder richting Å, het laatste plaatsje voor de zee op de Lofoten.

Op het eiland Vestvågøya bij Steira een witte weg langs de noordwestkust gereden. Bij uitzichtpunt Kvalnes een oud haventje bekeken en Hans wilde een boekje lezen en uitrusten. Ik ben gaan fietsen. De weg vinden is niet moeilijk want er zijn er niet zoveel. Na 40 minuten zou Hans me achterna komen en zodoende had ik een lekker fietstochtje van zo’n 16 km. Je beleeft het landschap toch weer anders op de fiets dan in de auto en het was ook goed fietsbaar. Wel wat stijgen en dalen maar met een beetje zweten goed te doen.

Te Leknes getankt, wc en vuil water geleegd en schoon water ingenomen.

We kunnen er weer tegen.

Van de E10 afgegaan om via de 816 naar Ballstad te gaan, een oud vissersplaatsje.

Hier ook een plekje gevonden om te overnachten met uitzicht op de zee en de haven. Helaas wel veel drukker dan we dachten. Het lijkt wel een sport om hier op zondagavond een wandelingetje te maken.

20.30 uur het wordt nu rustiger en onze buikjes zijn gevuld. Nog even lezen en dan de ogen dicht.

KM: 167684 (dagafstand : 151 km)

Maandag 9 juli 2012.

Vanmorgen vroeg op want we wilden gaan wandelen en vooral omhoog want we stonden onderaan een rots/berg waar gisteravond mensen hadden gewandeld.

Omhoog dus – maar dat werd wel erg steil (kijk maar op de foto’s: vak_Noordkaap-17 149.jpg), wij zijn nu eenmaal geen klimgeiten, dus doorvoorzichtig terug.

Om 12:15 zou de boot vanaf de Lofoten vertrekken, we zijn dus direct gaan rijden met het idee halen we het dan hebben we geluk.

We hebben het niet gehaald, maar gelukkig ging de boot niet om 12:15 maar om 15:00. Omdat Marjanne ondanks wegwerkzaamheden, smalle en kronkelige wegen aan de rotswand geplat, en tegenliggende bussen!! Konden we aansluiten in rij 2 naar Bodø en dat bleek achteraf maar goed ook. We waren één van de laatsten.

3 en ½ uur later waren we in Bodø. Een bootreis met 4 toeristenbussen aan boord, verschrikkelijk. Eenmaal in Bodø hebben we gekozen voor het rijden van de Kustroute. Het blijkt een weg te zijn die goed is opgeknapt, bochten en tunnels kent.

Na ongeveer 1 1/2 uur hadden we een plekje voor de overnachting gevonden helaas dit was toch wat te dicht bij de weg, met lawaai van enkele passerende auto’s. Prima plekje verder, aan het water al was het eb – want het bleek een uitloper van de fjord te zijn. ’s Morgens daar in een beekje gepeodeld op aandringen van Marjanne.

Maar ’s avonds lekker lang in de zon kunnen zitten, zo zelfs dat het ging vervelen, de zon en de lucht waren helder en scherp.

KM 167802 (dagafstand : 118 km)

plus de afstand over water van Moskenes op de Lofoten naar Bodø.

Dinsdag 10 juli

Vanmorgen prachtig weer en het water in de fjord lokte vooral Marjanne. Ik ging ook mee om te poedelen in een beekje.

“Vroeg” op pad om de 17 af te rijden en twee veerponten te halen. Overigens is deze Kustroute een aanrader als alternatief voor de snelweg E6 door Noorwegen, behalve als je weinig tijd hebt.

Op een mooi punt aan de kust (Noorse Noordzee, Storvika) kwamen we op een prachtige rustplaats met allerlei voorzieningen – daar heb ik snel elektra afgetapt en kon zo uploaden en de huishoudaccu weer 100 % opladen, prettig gevoel.

Koffie gedronken, boodschappen gedaan en praatje met Nederlanders uit Leek (vlakbij dus).

Verder langs de 17 mooie uitzichten , oa bij een monument met een zwaardvis.

Veel foto’s gemaakt van de nog steeds indrukwekkende bergen waar we nu dichter onder/naast reden. Een aantal tunnels (tussen 250 m en 7,5 km) en twee keer een elektriciteitscentrale op waterkracht – grote en lange pijpen die het water naar beneden brachten, naast de natuurlijke weg door een waterval. Machtig mooi om te zien.

Het eerste veer kwam later dan we dachten en zo we konden dit keer mee, het tweede veer – op maar 28 km afstand – moesten we laten gaan. De boot bleek te klein en dat was wel te merken aan de volgende boot want daar konden er veel meer in.

We hebben in een wat druilerig weer nog een uurtje doorgereden en langs de kust toch weer een plaatsje gevonden ver van de weg, dus dat wordt rustig slapen.

Die kustweg is zeer populair bij de bevolking, want bijna om de 300 m zijn er of woonhuizen of tweede (zomer- dan wel winter)huizen of hutjes en allemaal met veel land eromheen. Wat wij zouden noemen, nauwelijks achterland, dat waren de rotsen en dus geen plek voor een zwerfkar, alleen op allerlei P-plekken echt direct langs de weg. Geen optie voor ons.

Nu staan we op een echt zijweggetje (afslag Sila), op een stukje terrein waar ze rotsen vandaan hebben gehaald en nu niets meer is dan verhardde ondergrond en vlakbij een “fiskeplass” : plekje aan een snelstromend beekje (!! Marjanne = poedelen?) met een bankje en een echte vuurplaats met rooster om je visje te barbecueën.

We hebben het vuurtje dit keer niet aangestoken, het werd druilerig, terwijl de dag zo mooi begon. Verder geen bijzondere dingen bezocht of gedaan.

Puur genieten van het landschap.

KM 168000 (dagafstand : 198 km)

Woensdag 11 juli

Nadat we een uurtje gewandeld hebben rond water, het Silavatern, voor het grote meer een bruggetje genomen, zijn we om 11.30 uur vertrokken. Het weer is grauw en grijs en de bergen zijn letterlijk een koppie kleiner gemaakt door de wolken. De temperatuur is aangenaam. Langzaam aan wordt het lichter, verschijnt er meer van de bergen en zien we f en toe een ministraaltje zon.

De 17 gevolgd, daarna de 12 om uit te komen op de E6. De kustweg 17 is zeker een aanrader en het wegdek verschil nauwelijks van dat van de E6. Ivm de vele te komen pontjes, wat veel oponthoud geeft, toch bij Mo I Rana dus naar de E6.

Mo I Rana wilden we bezoeken, wat winnkelen en een museum bezichtigen. Het viel erg tegen. Museum was niets aan en het winkelen was erg ongezellig dus snel afgelopen. Dan maar verder van de natuur genieten.

Bij een tunnel van 8 km een “omleidinkje”. De tunnel wordt gerepareerd en wij moeten de berg over. Geen echte straf want het is prachtig. Bovenop de berg een mooi uitzichtpunt en dan weer naar beneden.

Bij Mosjoen getankt en door. Ook hier wordt aan de weg gewerkt. Een heftig stukje bij Brenna. Stenen, stof, kuilen en een snelheid van 20 km/uur gedurende 4 km. Niet nieuw maar wel heftig. Na dit gehobbel rijdt de auto niet lekker en we ruiken een rubberluchtje. Bij stoppen bleek de binnenbumper rechtsvoor naar beneden gezakt en op de band te komen. Provisorisch gemaakt met tieribs en na een kopje thee weer voorzichtig verder naar de eerst volgende camping.

Bij Majavatern een camping gevonden pal langs de weg en met een fantastisch uitzicht over het meer. Vanuit je bed over het meer naar de besneeuwde bergen kijken en de zon niet onder zien gaan, wat wil je nog meer.

Auto iets beter gemaakt alhoewel nog steeds provisorisch, maar wat wil je ook met een beestje van 22 jaar oud. Accu op een andere plek gezet en opnieuw aangesloten. Zelf opgeladen dmv prachtige plek, heerlijk zalm eten, wijntje erbij en alle apparatuur aan de 220.

KM: 168257 (dagafstand: 257 km)

Donderdag 12-07-2012.

8.30 uur wakker en het meer uitnodigend voor een duikje.

Beetje gezwommen want het was wel koud maar minder koud dan de zee en een warme douche erna.

10.30 vertrek, dat werd wat later door het bijvullen van water, lozen van afval etc.

We vertrokken met redelijk weer maar hebben onderweg naar Trondheim heel veel korte hoosbuien gehad. Je kon het voorspellen, wolken die niet tegen een berg omhoog konden, eerst lozen en dan werd het beter. Enfin het deel van de E6 waarop wij vandaag reden was erg goed en dus schoten we snel op.

Ergens tussen de middag geprobeerd de voorzitter van de roeivereniging te bellen. Dat lukte niet – ik kreeg een Noorse juffrouw die allerlei onduidelijke dingen zei. Dan maar deels op de gok. Door hun website hadden we ongeveer uitgedacht waar het botenhuis kon zitten.

We kwamen terecht in een gebied van een drinkwaterreservoir – dat was het meer de Jonsvatnet en de weg erlangs (zie foto) was weer eens onverhard.

Bij elke hobbel vreesde ik voor onze provisorische reparaties. Het was een prachtig bos en mooie “weg”, maar geen roeivereniging.

We zijn toen maar teleurgesteld via een achterafweggetje Trondheim binnen gekomen en senle weer weg. We vonden een camping weer aan het water (regen en harde wind) en gaan morgen zsm verder naar Alesund.

Hopelijk kan de receptie ons helpen met contact te leggen met die roeivereniging.

18:15 hadden we ons plekje na een lange rit. Het was een mooie rit met af en toe prachtige vergezichten, interessant land om ons heen, koeien buiten zien lopen, gewas(graan?) op het land, vlas te drogen. Industrie bij grotere plaatsen en waterkracht stations. Continue liep er spoor langs de weg (één baans), met sporadisch een trein.

En het werd steeds drukker op de weg, wij gaan gauw weer een omzwerving zoeken.

KM: 168609 (dagafstand : 352 km)